Σχεδόν 120 ημέρες από τις δημοτικές εκλογές και το κλίμα μάλλον θα το χαρακτηρίζαμε χλιαρό, οι τρεις υποψήφιοι δήμαρχοι στις κουΐντες των παρατάξεων τους οργανώνονται, με εμφανές προβάδισμα στελέχωσης (υποψηφίων και υποστηρικτών) να παρουσιάζει ο κ. Μιχάλης Φελλουζής.
Ωστόσο, ειδικά μετά την χθεσινή ομιλία του κ. Γιώργου Αναστασιάδη στην πρωτεύουσα της Καρπάθου, γίνεται φανερό ότι ο παιδίατρος, που έβαλε πλώρη και αποφάσισε να ασχοληθεί με τα κοινά του νησιού του, ανεβάζει αισθητά τον πήχη και φέρνει έναν διαφορετικό επικοινωνιακό αέρα. Όχι μόνο γιατί προσκαλεί επίσημα και ανοιχτά τους αντιπάλους του σε ανοιχτό φιλότιμο διάλογο, αλλά κυρίως γιατί βάζει τις βάσεις για μια διαφορετική ιδεολογικοπολιτική τοποθέτηση στο σύνολο των ζητημάτων που αντιμετωπίζει το νησί. Μια πρωτόγνωρη θεώρηση για την κλειστή Κάρπαθο. Όμως πόσο ενδιαφέρει πραγματικά μια τέτοια αντίληψη; Θετική πάντως εντύπωση άφησε και η πρώτη παρέμβαση-υπόσχεση του κ. Μιχάλη Μανωλάκη για τις αυξήσεις που παρουσιάζονται στο γρήγορο πλοίο αρκεί βέβαια να μην μείνει στα λόγια.
Μας απασχολεί, ως σύνολο, το μελλοντικό γίγνεσθαι του νησιού; ή τελικά έχουμε αποφασίσει για μια αναμέτρηση προσώπων και κάπως έτσι, με φόβο μη μαλώσουμε με το συγγενή και το γείτονα, θα φτάσουμε στις κάλπες; Ειλικρινά δε το γνωρίζω!
Σέβομαι τις a priori ευγενικές προθέσεις των υποψηφίων ωστόσο δεν μπορώ να μην μετρήσω παλιές και νέες παρουσίες. Η κοινωνία περιμένει καρτερικά να δει έναν-έναν τους ανθρώπους που πλαισιώνουν τις τρεις, αν τελικά είναι τρεις, παρατάξεις.
«Ένας κούκος δε φέρνει την Άνοιξη» λέει σοφά ο μύθος του Αισώπου! Όμως οι καλές προθέσεις από μόνες τους στον αυτοδιοικητικό στίβο δεν είναι αρκετές. Χρειάζονται εφόδια για τόσο υψηλές θέσεις και πάνω από όλα ικανότητες, ενσυναίσθηση και διάκριση. Υπάρχουν;
Κάποιοι πάλι υποστηρίζουν ότι ένα κέρασμα ή μια χάρη είναι αρκετά για να κερδίσεις έναν ψηφοφόρο. Συγνώμη αλλά εγώ αδυνατώ να το πιστέψω!
Όλα τα πρόσωπα είναι γνωστά και με τον ένα ή άλλο τρόπο έχουν εμπλοκή στα κοινά του τόπου. Λίγο ή πολύ όλοι έχουν από καιρό παρουσιάσει τη δυναμική και τις αληθινές αντοχές τους.
Είναι σίγουρο ότι η μετά Νισύριου εποχή δε σηκώνει φαινόμενα διάσπασης. Με τη στάση της η κοινωνία έχει δείξει απτά σημάδια αποστροφής στην αλαζονεία. Όμως πόσοι από εκείνους που σήμερα, ή και στο παρελθόν, διοίκησαν το νησί θα φιγουράρουν στις λίστες του Οκτώβρη και θα επιχειρήσουν να ξαναζητήσουν ψήφο εμπιστοσύνης στο όνομα της όποιας “αποδοτικής” διαδρομής τους;
Μακριά από σιωπές, αλληγορίες, υποσχέσεις και φιλικά σύμβολα, η Κάρπαθος περιμένει καρτερικά να ακούσει ώριμες προτάσεις και δεσμεύσεις.
Σχεδόν 120 μέρες από τις κάλπες. Είναι άραγε αρκετές για ψήφο με συνείδηση;
karpathiakanea.gr